Orlik grubodzioby

Nad Biebrzą drugi rok suszy. Katastrofa przyrodnicza. Natomiast dla tych, którzy przekopali rowy melioracyjne raj - nareszcie można po bagnach jeździć ciągnikami i wywalać tam tony nawozów! Producenci nawozów też się cieszą. Kogo więc obchodzi los przyrody? Nikogo. To przyroda ma się przystosować. Przyzwyczaić do ciągników, nawozów, kukurydzy. Co nie oznacza, że przyrodzie wolno jeść kukurydzę. O nie! Za wyjadanie kukurydzy wewnątrz Parku grozi kula w łeb - trwa więc odstrzał dzików. Oto smutna rzeczywistość w Kotlinie Biebrzańskiej.

Lato w pełni. Nad Biebrzą słońce, słońce i jeszcze raz słońce. Choć powietrze nadal chłodne i nocami temperatura spada nawet do 5 stopni. Pogoda jest więc wymarzona do obserwacji ptaków szponiastych - idealnie czyste niebo, wiatr, prądy powietrza, przejrzystość i ciepło, pozwalające samicom pozostawić podrośniętą młodzież na gnieździe i rozprostować kości. Wszystko to sprawia, że w niektórych miejscach aż trudno nadążyć za obserwowaniem tych pięknych ptaków. Nie sposób pominąć też i jednego, ważnego faktu - rozpoczęły się sianokosy. A do tego jakoś częściej w tym roku widuje się młode, zeszłoroczne ptaki.

Tegoroczny sezon lęgowy u orlików grubodziobych rozpoczął się pomimo faktu, iż na Biebrzy mamy drugi rok suszy. Wiosennych rozlewisk brak, przez co byliśmy świadkami wręcz niecodziennej sytuacji, że w szczycie przelotu ptaków siewkowych trzeba było się nieźle natrudzić, żeby zaobserwować słynne bataliony, które w normalne lata można tysiącami podziwiać właściwie w każdym miejscu, w tym nawet przelatujące nad leśniczówką na Grzędach.

Nadeszła wiosna. Czas rozpocząć sezon lęgowy. Przepiękna słoneczna pogoda zapowiadała wczesny przylot orlików grubodziobych nad Biebrzę, tak się jednak nie stało. Widać ptaki mają własny rytm i wolą nie ryzykować, w każdej chwili bowiem o tej porze roku możliwy jest nawrót zimy. Tę tezę zdają się potwierdzać dane z loggerów, zeszłoroczne młode ptaki bez wyjątku przebywają na zimowiskach w Grecji i Afryce. Czas jednak płynie nieubłaganie i w końcu z początkiem kwietnia w rewirach pojawiły się pierwsze dorosłe ptaki. Obecnie przeważają samice, które niezajęte jeszcze swoimi gniazdami można obecnie obserwować w kilku miejscach nad Biebrzą. Większe od samców, swoją majestatyczną sylwetką stanowią przepiękny element biebrzańskiego nieba.

Niestety, podobnie jak poprzedni, tak i ten rok zapowiada się nadwyczaj suchym. Zima znów była bezśnieżna, a wiosennych deszczy jak na lekarstwo, podobnie jak i rozlewisk. Tymczasem melioracja ma się dobrze i rozwija w zastraszającym tempie, tak więc woda z bagien spływa nieprzerwanym strumieniem.

Trzymajmy kciuki za orliki!

Rozpoczęła się tegoroczna jesienna migracja. Podobnie, jak w latach poprzednich, tak i w tym postaramy się zaprezentować wędrówkę orlików wyposażonych w nasze nadajniki. Obecnie są to: zeszłoroczny młody mieszaniec, który cały tegoroczny sezon spędził w Rumunii, 21-letnia samica orlika grubodziobego, której logger drugi rok z rzędu dostarczył danych z lęgowiska oraz młoda samica - Bogusia - mieszaniec urodzony w tym roku w Puszczy Kampinoskiej.

Zapraszamy do śledzenia ich wędrówek w menu Orlik grubodzioby - Migracja - Mapa migracji 2014.